KUKŁA. KSIĘGA BLASKU
Kukła. Księga Blasku to spektakl inspirowany pracami Tadeusza Kantora i tekstami kabalistycznymi. Z kosmosu sztuki Kantora wyłania się zjawisko śmierci, a właściwie sfera śmierci jak to nazywa sam artysta - i jej nieoczekiwane sąsiedztwo, jakim jest dzieciństwo. To ostatnie rozumiane nie tylko jako czas historyczny, element przeszłości, ale przede wszystkim jako kondycja ludzka - afirmatywny i naiwny stosunek do świata, obcowanie z wyobrażonym na równi z rzeczywistym, swobodną i nieograniczoną kreacją, także incydenty wymykania się jej twórców spod kontroli; radość i strach, euforię i rozpacz - wszystkie przelotne i niepohamowane. Wibrujący świat kukieł, galemów i manekinów skonstruowany będzie za światem widzianym oczyma kabalistów.
Przywołana w tytule i obecna w scenariuszu Księga Blasku (Sefer ha-Zahar) to jeden z najważniejszych tekstów żydowskiego mistycyzmu, który w europejskiej recepcji postrzegany jest głównie przez pryzmat kabały. Ten niezwykle piękny, tekst to ujęta w przypowieści lekcja czytania świata. Z perspektywy mistyka świat to przestrzeń w której Bóg komunikuje się z człowiekiem. Otaczający nas ludzie i przedmioty, spotykające nas zdarzenia, zarówno te globalne jak i najbardziej prywatne i intymne - wszystkie one są przestrzenią bosko-ludzkiej rozmowy.