Z ponad 100 000 polskich filmów, które znajdują się w zbiorach Filmoteki Narodowej, już blisko 6000 dostępnych jest w sieci. Cyfryzacja i udostępnianie filmów to w wymiarach technicznym i prawnym bardzo żmudny proces. Wymaga on wyboru materiałów, które powinny zostać zdigitalizowane w pierwszej kolejności, ich przygotowania i opisania, wreszcie – prezentację w sieci. Efektem jest nie tylko tylko materiał wideo, który można obejrzeć w sieci. Do bogatego opisu filmów należy również tekst lektorski, opis treści i dodatkowych materiałów (plakatów i fotosów), komentarze ekspertów, twórców, archiwalne recenzje. Strona główna repozytorium jest „żywa” i prezentuje tematyczne kolekcje. Poza filmami znajdziemy tu również bazę osób związanych z filmem.
Repozytorium FINA współpracuje z innymi bazami filmowymi w Europie, m.in. European Film Gateway i Europeaną. Aktualnie zespół repozytorium pracuje nad digitalizacją i restauracją cyfrową wybranych filmów z kolekcji Studia „Se-Ma-For”.
Miłośnicy sztuki filmowej być może dadzą się wciągnąć zasobom finowej FOTOTEKI, która historię kina prezentuje w fotosach lub w cyfrowej galerii plakatu filmowego GAPLA.